Wychowywanie się w rodzinie z problemem uzależnień niesie ze sobą wiele sytuacji bardzo stresujących (nieprzewidywalność sytuacji, wciąganie dziecka w koalicję), a czasami też traumatycznych (niewystarczająca opieka rodziców, przemoc, wykorzystywanie seksualne, opuszczenie, zamiana ról związana z opieką nad rodzicami). W rodzinie z problemem uzależnień nie zaspakajane są różnego rodzaju potrzeby, brakuje szacunku do różnic indywidualnych, pojawia się bardzo dużo nieprzewidywalnych reakcji u ważnych dla dziecka osób. Powoduje to, że rozwój przebiega w sposób niestabilny i w dorosłym życiu mogą pojawić się różnego rodzaju problemy, które blokują rozwój i komfortowe codzienne funkcjonowanie w relacji z sobą oraz innymi. Osoby z syndromem DDA mogą doświadczać przewlekłych stanów depresyjnych i lękowych, chwiejności emocjonalnej (od euforii, do smutku i rozpaczy, od wycofania do wybuchowości), mogą mieć trudności w kontrolowaniu złości oraz tendencji do agresywnego wyrażania jej, pojawiają się u nich różnego rodzaju problemy somatyczne. Stany doświadczane obecnie mogą nie być kojarzone z doświadczeniami z dzieciństwa.
Osoby wychowujące się w rodzinach z problemem uzależnień często wykazują bardzo dużo determinacji i mają wiele życiowych osiągnięć, czują się jednak przemęczone, nie potrafią w naturalny sposób zadbać o siebie. Nieprzewidywalne własne reakcje emocjonalne w dorosłym życiu, lęk, depresja, trudności w relacjach z ludźmi są zazwyczaj motywacją do zgłoszenia się do specjalisty.
Podjęcie psychoterapii może w znaczący sposób wpłynąć na rozwój osobisty oraz pomóc zrozumieć i zminimalizować działanie różnych niekorzystnych schematów, które maja tendencję do powtarzania się.
Program terapii dla osób, które doświadczają tzw. syndromu DDA obejmuje konsultacje psychologiczne w trakcie której dokonana zostanie diagnoza dla potrzeb psychoterapii oraz zaproponowana zostanie odpowiednia forma psychoterapii.
